Expositie in de Van GoghGalerie: "Tamara Muller"

Van Gogh AiR heeft het genoegen u uit te nodigen voor de opening van de tentoonstelling van Tamara Muller.  

De opening wordt verricht door Jaap Robben.  

Tamara Muller heeft in februari 2024 gewerkt in het gastatelier naast het Van Gogh kerkje, waarbij het doodgeboren broertje van Vincent begraven ligt.

 ‘Vincent van Gogh was een vervang-kind’, aldus Muller, ‘een kind dat geboren wordt na de dood van een broertje of zusje.  

Het is niet moeilijk voor te stellen dat de dood van een kind een traumatische gebeurtenis is voor een moeder en vader, en dat het een bepaalde invloed kan hebben op de relatie die de ouder krijgt met het kind dat erna geboren wordt.  

De binding tussen moeder en kind maar ook met de andere gezinsleden kan verstoord worden: een symbiose trauma.’  

Ook Muller is een vervangkind, en is ervan overtuigd dat dat effect heeft op haar eigen jeugd en persoonlijkheid.

Tijdens haar werkperiode in de kosterswoning ging ze op zoek naar manieren om ongrijpbaar verdriet, angst en onrust en hoe zich dat op latere leeftijd bij haar ontwikkelde te visualiseren.  

Met nadruk op het verband in zoeken naar identiteit en destructieve en wanhopige gevoelens zoals ook Van Gogh beschreef, het schilderen van het zelfportret en de liefde voor de natuur.

In het atelier werkte ze met bijenwas (afkomstig uit bijenkasten waarmee ze bijen houdt, en waarmee in de oudheid portretten geschilderd werden van overledenen) bloemen, stro, hout en boomstam. 

De helende werking van het werken in en met de natuur, oude ambachten, het imkeren, groei/bloei en verval/ dood vormen de uitgangspunten om tot nieuw werk te komen: het vlechten van een bijenkorf die gedragen kan worden als masker, het schilderen en boetseren met was, het maken van een natuurlijke bijenkast uit een holle boomstam: ook weer een zelfportret.  

Ze zoekt hoe natuur en kunst en het verbinden met de ander kan bijdragen aan het verwerken, helen of dragelijk maken, of een zoektocht daarnaartoe. Mullers eigen zusje is nooit begraven.

In Zundert werkt ze aan een grafmonument voor haar zusje. De zelfgebouwde bijenkast. Deze wordt bewerkt, en later in gebruik genomen.  

De gedachte is dat de as van Maroesja zich heeft verspreid in de natuur waarvan zij deel geworden is.

De bijen brengen nectar uit de natuur, maken was en honing, deze kan weer geoogst, en daarna gedeeld (aan bijvoorbeeld haar moeder, broer en zus) en gegeten worden.

Op de opening van de tentoonstelling in de Van Gogh Galerie wordt een groot zelfgebakken brood (ook een zelfportret?) gedeeld dat gegeten kan worden met honing uit de omgeving.  

De residentie van Tamara Muller dient ter voorbereiding van een tentoonstelling later dit jaar in Stedelijk Museum Breda.

Ook de resultaten van haar werkperiode in atelier De Moeren voorjaar 2023 worden daar gepresenteerd.